Oog in oog met een adder

Dat adders in Frankrijk overal voorkomen, wist ik wel… Maar dat ik tijdens mijn vakantie oog in oog zou komen te staan met zo’n exemplaar, had ik niet verwacht.

Vogezen: kloven en watervallen
Dit jaar besloten we te gaan kamperen in Frankrijk, in de Vogezen. In dit gebied zijn veel watervallen en kloven, waardoor je er fijn kunt wandelen en zwemmen. Op een dag bezochten we Les Gorges de Crosery: een prachtige kloof. Een korte wandeling door het bos en een korte klim langs de rotswand naar beneden brachten ons op de bodem van de kloof, bij de rivier de Mosselotte. Een uitstekende rots langs het water leek ons de ideale picknickplek. We klauterden erheen, en zo zaten we pal aan het water en in het zonnetje op de perfecte plek.

Zwemmen
Mijn dochter en ik wilden natuurlijk zwemmen in de Mosselotte. We zochten een plek waar we zo de rivier in konden lopen. Het water voelde ijskoud. Dochterlief wilde graag een stoere foto voor haar Instagram, dus zette ze door: een plons, een gil, en ja hoor, zij lag erin! Ik stond nog tot mijn middel in het water te aarzelen. Het water voelde steeds kouder, en mijn tenen waren inmiddels verstijfd. Verderop was het water door de zon iets minder koud, en na een poos wennen was ik er ook door. We zwommen samen door de kloof in het frisse heldere water.

Een adder langs de kant
Ineens riep een Franse vrouw ons. We gingen de kant op. Ze liet een foto zien op haar mobiel. Het was een foto van een slang. ‘C’est un viper!’ zei ze. Ze wees naar de waterkant, naar een holletje onder een boom. Inderdaad: we zagen de adder tussen de wortels liggen Mijn dochter begon opgewonden te wijzen en te roepen naar haar vader. Ik maande haar tot rust: ‘Hey schat, het is een giftige slang. Een beetje rustig blijven!’ Slangen zijn er niet op uit hun gif aan mensen te verspillen, die ze toch niet op kunnen eten. Maar als ze plots gestoord worden, kunnen ze wel bijten.

We vonden het behoorlijk stoer: een adder, en nog wel precies daar waar we zojuist het water in waren gelopen. We klommen terug naar ons zonnige picknickplekje op − wat wij dachten − veilige afstand van de slang.

Viper! Viper!
Net toen we een beetje opgedroogd waren en met een stuk brood in onze handen op de uitstekende rots zaten, begon de Franse familie wild heen en weer te lopen langs de kant. Ze riepen naar ons: ‘Viper! Viper!’, en wezen op de slang, die uit zijn holletje was gekropen en nu onze kant op kwam. Dat ging best snel. De adder gleed moeiteloos door het water en over de oever, daar waar wij net langs geklauterd waren… De Fransen volgden de slang al foto’s makend vanaf de veilige kant, en joegen hem daardoor steeds meer richting ons… Wij konden intussen nergens heen.

Nog maar enkele meters
Mijn man was onrustig en onze dochter raakte in paniek. ‘Mam, wat moet ik doen…’ ‘Rustig blijven, meisje. Hij gaat zo weer de andere kant op.’ Ik dacht: tja ik kan maar beter een paar foto’s nemen, we kunnen toch nergens heen − behalve weer het ijskoude water in. Aangezien slangen ook zwemmen was dat niet echt een goede oplossing.

De slang was inmiddels nog maar enkele meters bij ons vandaan. Ik maande de Fransen tot rust en vroeg ze wat afstand te nemen: ‘Calm, please calm…’ Gelukkig begrepen ze me en namen wat afstand. Zodra de slang meer ruimte kreeg en zich niet meer opgejaagd voelde, veranderde hij van richting.

Mensen sterven zelden door een adderbeet
We zagen hem nu steeds hoger wegglijden en uiteindelijk verdwijnen tussen het mos en de boomwortels. Mijn dochter was zichtbaar opgelucht, en begon meteen aan een stoer verhaal over de ‘zeer giftige slang’ aan haar vriendinnen op de app. Ik moest lachen: hoewel adders giftig zijn, bijten ze zelden zomaar een mens – en sterven mensen zelden door een adderbeet. Toch was het spannend!