Een vogelvoerhuisje, dat maak je zelf!

Dieren, buiten zijn en knutselen: de perfecte ingrediënten voor een verjaardagsfeestje. Onze dochter is heel creatief, en elke verjaardag leven we ons uit. Het leukste feestje was wel het ‘vogelhuisjesfeest’. Dat vierden we toen ze acht werd.

De voorbereiding in volle gang
Eerst belde ik de vogelbescherming voor voertips. Zij stuurden me informatieboekjes voor de kinderen op en voegden een tuinvogelposter bij om vogels te kunnen herkennen.

Voor de huisjes hadden we hout nodig – en kijk, precies die week zette de overbuurman een lattenbodem bij het grofvuil! Die latten werden de basis voor de huisjes. Mijn man Bas zaagde de plankjes alvast op maat. We haalden touw, doppinda’s, zaden, ongezouten pinda’s en frituurvet in huis. Van de buren leenden we hamers en van onze (schoon)moeders stopnaalden.

In de kringloopwinkel zijn we op zoek gegaan naar allerlei vrolijke, klassieke koffiekopjes met gouden randjes en bloempjes. Dit was een geweldige tip van een vriend, die met vet en zaden gevulde kopjes aan het oor in een boomtak hing.

Aan de slag: zitstokjes zoeken!
Eerst mochten de kinderen buiten hun eigen zitstokje zoeken: een belangrijke taak, want de vogeltjes hebben een steuntje nodig als ze de zaden uit het kopje pikken. Het was heerlijk weer. Tijdens het taart-eten hadden we natuurlijk al op de poster gekeken, en de kinderen riepen beretrots: ‘Ik zie een pimpelmeesje!’, ‘Kijk daar, een koolmees!’, ‘Oh een roodborstje!’, ‘Kelly, kijk, daar ik zie een merel, het is een mannetje!’ Heerlijk, hoe snel kinderen alles oppikken.

Smulkopjes maken
Weer binnen begonnen de meiden opgewonden in de pan met vet te roeren. Frituurvet smelt al bij veertig graden, en we hebben een inductiekookplaat, dus dat scheelde met het brandgevaar. De pinda’s werden fijngestampt om kleine vogels te beschermen tegen stikken. Daarna werden de fijngestampte pinda’s samen met de zaden in de pan met vet gedaan. Zodra alles vloeibaar en goed gemengd was, mocht ieder met een juslepel haar eigen kopje vullen. Het leukst was wel je eigen stokje in je eigen kopje zetten in het alweer afkoelende vet.

Pindaslingers rijgen
Daarna was het tijd om doppinda’s aan een touw te rijgen. We gebruikten stompe naalden en de meisjes mochten op de vloer de naald door de pinda’s heen duwen. Zo stak er niemand in haar vinger. Ondertussen werd er flink van gesnoept.

Een prachtig resultaat!
Bas zette samen met de meiden de huisjes in elkaar. Het was een simpel ontwerp: vijf plankjes vormden de contour van een huisje. Onder het huisje kwam de pindaslinger te hangen en het smulkopje kwam in het midden. Een prachtig resultaat van een middag knutselen!

Die winter hadden we heel veel vogels in de tuin, waaronder zelfs een brutale Vlaamse gaai! Veel plezier met het maken van je eigen vogelvoerhuisje. Wij maken binnenkort weer smulkopjes.