Vintage: niet genaaid, wel een goed gevoel!

Al mijn spijkerbroeken zijn versleten en een warme wintertrui kan ik ook best gebruiken. Ik zou ze zo in een onlinewinkel kunnen bestellen. Dozen vol kleding worden dan aan de deur bezorgd binnen vierentwintig uur. Even passen en voilà, ik heb mijn nieuwe outfit!

Genaaid, zo voelde ik me
Onlangs volgde ik de serie Genaaid. Die serie gaat over de manier waarop kleding geproduceerd wordt. Uiteraard wist ik wel dat deze massaproductie niet erg milieu- en mensvriendelijk kan zijn, maar dat het zó erg was, daar had ik tot dan toe mijn ogen voor gesloten.

De serie Genaaid in een notendop
Om kleding te maken is katoen nodig. Voor katoenproductie worden bestrijdingsmiddelen ingezet, die nuttige insecten doden en in het milieu belanden. Voor het kleuren van de katoen worden gevaarlijke chemische stoffen gebruikt, en die worden zo in de rivier geloosd. In dat water leeft niet veel meer… Maar met datzelfde water worden wel weer akkers besproeid, en er wordt drinkwater van gemaakt. Bovendien worden veel mensen die in de kledingindustrie werken – onder wie zelfs kinderen − uitgebuit. Ze werken tegen lage lonen in gevaarlijke en zeer ongezonde omstandigheden.

De tranen liepen regelmatig over mijn wangen tijdens het kijken naar deze serie. Ik kan geen kleding meer kopen afkomstig uit deze industrie. Nu ik weet hoe ’t écht zit, moet ik op zoek naar alternatieven.

Tweedehands is hip
Daar sta ik dan met mijn vriendin Esther, in een tweedehands winkel in het centrum van Utrecht. Ik zoek een nieuwe spijkerbroek en een fijne wintertrui. Als er zoveel verschillende soorten en kleuren kleren hangen, vind ik het moeilijk iets moois te vinden dat ook nog past. De eigenaresse van de winkel, die al haar kleding vintage noemt, is enthousiast: “Wat zoek je? Ik weet precies wat er in mijn tokootje hangt dus het komt goed hoor. En kleine maten heb ik ook,” zegt ze terwijl ze naar me kijkt.

“Ik ben van praktische kleding, geen poespas en het moet lekker zitten.” Ze gaat voor mij door de rekken heen en vist er zo drie broeken uit die mij waarschijnlijk passen. Het zijn oude Levi’s met stretch, ik ben onder de indruk. Een van de broeken zit als gegoten. Tweedehands kleding ziet er hier uit als nieuw, en het voordeel is dat er geen achtduizend liter water nodig is om een ‘nieuwe’ broek te produceren!

De perfecte wintertrui
Dan sleept een vrouw van mijn postuur een enorme tas de winkel in. De zwart-gele sporttas gaat open en er komen stapels nieuwe kleren uit. Nou ja, gebruikte kleren natuurlijk, maar nieuwe kleren voor in de winkel. Een gave blauwbruine wollen trui valt me direct op.

“Nou voor die trui heb ik wel iemand denk ik,” zegt de eigenaresse en ze geeft de trui meteen aan mij om te passen. Perfect! De spijkerbroek had ik nog aan en ze matchen goed. Deze trui heeft een nieuwe eigenaar.

Juweel van een jurk
Intussen heb ik de rust gevonden om mijn eigen juweeltje te vinden. Ergens tussen alle kleding hangt een taupekleurige jurk van dun-gebreide wol. Stiekem ben ik altijd jaloers op collega’s en vriendinnen die zo’n nauwsluitende jurk dragen. Het staat ze altijd zó goed. Mij zijn ze altijd te groot, als een jute zak zit zo’n jurk dan om mijn lijf. Ik duik de paskamer nog een keer in en wurm me in de jurk. Als ik in de spiegel kijk, komt er een grote lach op mijn gezicht − deze jurk is voor mij gemaakt!

Goed gevoel!
Esther en ik zijn goed geslaagd. Met een goed gevoel rekenen we onze buit af, en we gaan lunchen bij ons favoriete vegetarische eettentje. Onze nieuwe kleding heeft een tweede, of misschien wel derde kans gekregen: beter voor de natuur, en ik heb de mensonterende industrie níet gesteund!

Wij waren in Utrecht: hier een aantal winkels in willekeurige volgorde!
Secondsas
No Vintage Phobia
Episode
Vintage Fashion
Sussies
Vintage Island
Wawollie