Een driegangendiner voor vijf euro!

Het is een zonnige dag, ik loop door de straten van Amsterdam-Zuid om collega’s te ontmoeten voor een etentje: een driegangendiner voor vijf euro. Ik vraag me af hoe dat mogelijk is, en hoe het zal smaken…

Wie het eerst komt…
Bij Shan, ontmoeten we elkaar. Om half zeven roept ze: ‘We moeten gaan, als we te laat zijn is er geen plek meer!’ Shan vertelt dat er veertig mensen kunnen eten bij Miltvuur Keuken Zuid (MKZ). Door de week kun je reserveren, maar op zaterdag is het: wie het eerst komt, die het eerst maalt. Ik barst van nieuwsgierigheid… We komen om kwart over zeven aan, en betalen bij binnenkomst. Het is tjokvol. We zitten met zijn tienen aan een tafel voor vijf!

In  de rij voor je kom soep
Meteen krijgen we een bord met verschillende soorten humus en platbrood om te delen, als voorafje. Als het op is schuiven we aan in de rij voor het voorgerecht: vandaag mosterdsoep. De soep smaakt heerlijk.

Voor het hoofdgerecht pak ik een wat kleiner bord van de stapel. Fijn, dat ik zelf kan opscheppen, dan krijg ik ook niet te veel. Ik neem de linzen-aardappelpuree, een erwtensoeppasteitje en schep ruim op van de verse sla met biet en appel. Het ruikt goed, en er hangt een saamhorige sfeer.

Over tafel wordt met eten geschoven: Jeroen vindt alles lekker, en hij krijgt de erwtensoeppasteitjes van degenen die ze minder lekker vinden. Zelf eet ik de sla van een ander bord af. Ik houd van delen, en heb een hekel aan eten weggooien. Alle borden gaan leeg!

Afwassen!
‘Oké, wie wast er af? Ik heb net de soepkommen gedaan. Iedereen haalt hier zijn eigen eten op, en iedereen zorgt zelf voor de afwas,’ legt Shan uit. Ik pak de lege borden van onze tafel en begin af te wassen. Tijdens het afwassen raak in in gesprek met iemand die hier ook voor het eerst eet. Zijn vrouw blijkt gemeenteraadslid van GroenLinks, en we hebben het over de problematiek van de luchtvaart: de toenemende geluidshinder, de fijnstofbelasting…

Als iedereen de kans heeft gehad om te eten en af te wassen, zijn er weer genoeg borden voor het nagerecht. Een stuk appeltaart, net uit de oven… Ik waan me in de keuken van Oma Duck, waar altijd taarten staan af te koelen! Ik schroom niet om een tweede stuk appeltaart te halen. En ik geniet met volle teugen van dit mooie initiatief.

Goed voor mens en dier
De keuken van MKZ in het kort: er worden geen dierlijke producten gebruikt, en er wordt zoveel mogelijk gekookt met lokale producten. Je eet wat de pot schaft. Bij MKZ koken vrijwilligers, en als dank voor hun inzet mogen zij gratis eten. Als er winst gemaakt wordt, wordt die gedoneerd aan een goed doel.

Als je in Amsterdam bent, ga dan eens proeven bij MKZ! Ik ga er zéker nog eens eten.

PS: Klik hier voor nog meer diervriendelijke restaurants in Amsterdam.