Familie huismus

Wat een gezelligheid in en om mijn huis! Elke ochtend bij het opgaan van de zon klinkt het gekwetter van hongerige jonge huismussen, en beginnen de ouders aan hun dagtaak: het voeden van hun grut.

Nestjes bouwen

Het begon een paar weken geleden: vanuit mijn slaapkamerraam zag ik mussen af en aan vliegen met stukjes droog gras en takjes. Meerdere paartjes waren druk bezig een nestje te bouwen. Soms rustten ze even uit op de dakpannen. Dat duurde ongeveer een week, toen werd het stil. Twee weken lang zag ik geen mus. En toen, van de ene op de andere dag, klonk er gekwetter. Het begon met zonsopgang en hield aan tot zonsondergang, af en toe onderbroken door een korte periode van stilte. Waar kwam die herrie vandaan?

Genesteld onder het dak

Het geluid was het hardst boven de garage, aan de zijkant van het huis – schuin onder de plek waar ik vorig jaar de uil terugzette die niet meer in zijn nest terug kon komen. Ik settelde me in een tuinstoel met uitzicht op die plek. Na een paar minuten kwam er een mus aangevlogen. Hij kroop langs de muur onder de dakpannen en daarna werd het even stil. Even later kwam er een tweede mus, ook die kroop onder de pannen. De mussen waren druk bezig om hun hongerige jongen te eten te geven. Wanneer de ouders uitvlogen, begon het roepen weer: ‘Meer!’, ‘Meer!’, ‘Meer!’

De jonkies verlaten het nest

Inmiddels zijn de jongen groter, en ik zie ze in de dakgoot, in de appelboom en zelfs al op het dak. In de ochtend zoeken ze samen met hun ouders naar nestmateriaal − de nesten worden goed onderhouden. Onhandig pikken de wollige, koddige jongen het gedroogde gras uit mijn rommelige voortuin. Met volle snavels proberen ze omhoog te vliegen. Ik moet er vreselijk om lachen.

Vliegoefeningen vanaf het dak

Daarna leren ze eten te zoeken, en dan moeten er ook nog de serieuze vliegoefeningen worden gedaan. Vanaf de nok van het dak fladderen ze naar de grote es ernaast, dan van tak naar tak, en dan weer terug naar het dak. Wanneer de zon ondergaat, is het tijd voor stemoefeningen, ook op de nok van het dak. Zingend maken ze een kabaal van jewelste.
Het is reuzegezellig!

Eten of gegeten worden… ☹

Vanmorgen was er grote herrie voor mijn huis. Het anders zo vrolijke gekwetter klonk harder, indringend! Ik zag een volwassen ekster op straat zitten tussen een horde mussen. In zijn snavel had hij een bundeltje mus. Ik vloog naar de voordeur − die zat nog op slot. Onhandig draaide ik de sleutel om, schreeuwend rende ik de straat op… De ekster vloog voor mijn ogen – en voor de ogen van familie mus −met volle snavel het dak op…

Dat was slikken. Soms is de natuur bikkelhard. Een poosje was het stil rondom het huis. Maar langzaamaan begon het gekwetter weer… Nesten moeten worden hersteld, snavels moeten worden gevuld…

Inmiddels zijn de jongen uitgevlogen, maar mussen hebben meerdere legsels per jaar. Dus voorlopig kan ik kan nog genieten van familie huismus!