De vorige keer legde ik uit waarom windmolenparken, zonneweiden en elektrische auto’s het klimaatprobleem niet zonder meer oplossen. We moeten naar de kern van het probleem als we tot oplossingen willen komen. Daarover nu meer.
Onze wensen kennen geen grenzen
De hele wereld ligt binnen ons bereik. Willen we op safari in Zuid-Afrika? De Niagarawatervallen in Canada zien? Wie het zich kan permitteren, stapt in het vliegtuig. Op vakantie binnen Europa? We willen tijd besparen, dus nemen we het vliegtuig, en niet de trein, naar onze bestemming. Van ’n weekendje shoppen in Londen of Parijs zijn we ook niet vies, want met ’t vliegtuig ben je er zo. Vliegen is vaak zelfs goedkoper dan reizen met de trein. Mooi! Want geld besparen willen we ook.
En dan hebben we ook graag de nieuwste iPhone; een tweede auto; veel en goedkoop geproduceerde kleding; exotisch, vleesrijk en héél veel eten – met alle milieuschade die daarbij komt kijken. En dit is nog maar een greep uit onze grenzeloze wensen…
Als de economie instort, gaat de samenleving failliet
Onze economie is gebaseerd op groei (lees: het maken van winst). Industriële groei en consumentenkoopkracht worden gestimuleerd door de overheid. Als bedrijven en consumenten er niet op vooruitgaan, kunnen ze hun leningen niet afbetalen, daalt de koopkracht en stort de economie in. Als de economie instort, gaat de samenleving failliet. Zonder winst en groei gaat het in het huidige systeem faliekant mis!
En dus vervuilen we te land, ter zee en in de lucht
En dus vervuilen we de lucht met de uitstoot van fabrieken, kolencentrales, vliegtuigen, auto’s; vervuilen we de bodem met chemicaliën en mest; vervuilen we het water met zware metalen en plastic. We vissen de zeeën leeg, putten de grond uit met onze landbouw en mijnbouw, en ook de regenwouden – meer dan ooit noodzakelijk om de lucht te zuiveren – worden verwoest.
Groeiend bewustzijn
Het bewustzijn dat er nú actie moet worden ondernomen als we de aarde willen redden, groeit. Dat blijkt wel uit de grote klimaatprotesten van de laatste tijd, en uit het groeiende aantal actiegroepen – bijvoorbeeld The Pollinators, die mensen oproepen om overal bloemen te zaaien om insecten te redden, en de Plastic Soup Foundation, die zich hard maakt voor het tegengaan van de plasticvervuiling van de zee. Dit soort organisaties zijn een uiting van – én stimuleren – het groeiende bewustzijn van mensen. Maar groeiend bewustzijn alleen is niet genoeg. We moeten aan de slag! En daarvoor is het belangrijk om in te zien wat er nu eigenlijk aan de hand is.
Hoe heeft het zover kunnen komen?
Hoe heeft het zover kunnen komen? Wat ligt er ten grondslag aan de verwoesting en opwarming van de aarde? De antwoorden lijken me tamelijk eenvoudig. Er zijn drie factoren die een cruciale rol spelen: de omvang van de wereldbevolking, de aard van het economisch stelsel, onze afhankelijkheid van materie en luxe.
De wereldbevolking: een groeiend probleem
De wereldbevolking blijft groeien, niet alleen doordat er meer mensen geboren worden, maar ook – en vooral – doordat mensen langer leven. Dat betekent dat er steeds meer monden gevoed moeten worden, dat er steeds meer landbouwgrond nodig is… We zijn simpelweg met te veel.
Economisch stelsel: gebaseerd op groei
Het huidige economisch stelsel is gebaseerd op groei, én werkt een uitbundige, zeer consumptieve leefstijl in de hand. Dit leidt tot uitputting van de aarde.
Afhankelijkheid van materie en luxe
We willen van alles hebben en doen, en de vervulling van die behoeften ligt vaak binnen handbereik. Maar het is nooit genoeg en we willen steeds meer. De natuur ̶ en wijzelf ̶ zou een stuk beter af zijn als we het geluk in onszelf zouden zoeken.
Is het tij nog te keren?
We zijn ons bewust van de oorzaken van de uitputting en opwarming van de aarde. Hebben we daarmee genoeg in handen om het tij te keren
Daarover meer in deel III.
Voel, kijk, hoor, ruik en proef de natuur 
Mooi artikel met verdiepende analyses over de oplossingen en problemen , meer mensen zouden hier verder over na moeten denken dan alle emotoinele onderbuik gevoelens die over het climaat door de media rondgeslingerd worden en waar de politiek deze emotie gebruikt om hun eigen winst te behalen , en wetten niet meer baseren op feiten maar op de emotie die door de media gecreerd is.
Een opmerking : in bovenstaand artikel staat een hele grote tegenstelling , je schrijft we vervuilen de bodem met mest en 1 regel verder staat dat we de bodem uitputen .Dat kan niet !
Om landbouwgrond vruchtbaar te houden moet hij bemest worden , als je niet bemest en haalt wel voedsel vanaf put je de bodem uit .
Als melkveehouder haal ik op mijn bedrijf meer fosfaat uit de bodem met mijn grasgewas dan dat ik er voor de mestwet geldende norm mag toedienen , dus in dat opzicht put ik mijn bodem uit .Hiervan heb ik actuele cijfers beschikbaar .
Het kromme is dat ik dit wel mag aanvullen met kunstmest !We zijn als landbouw al jaren in de eu aan het lobbyen om dit te veranderen maar we hebben het gevoel dat de energie vretende en co2 uitstotende kunstmestindustrie achter de schermen een hele grote vinger in de pap hebben om te voorkomen dat we kunstmest kunnen inwisselen voor natuurlijke nutrienten die we uit onze dierlijke mest kunnen raffineren !
Groeten Bert Roeleveld
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel voor je compliment en ook voor je feedback. In mijn stuk doel ik meer op het grote geheel op mondiaal niveau, met betrekking tot de bodem uitputten. Ook doelend op het winnen van mineralen en grondstoffen voor bijvoorbeeld mobiele telefoons en elektrische auto’s. Maar je hebt inderdaad een goed punt, als je kijkt een onderdeel ervan!
LikeLike
O.K .dat leg je zo wel goed uit ,maar als de argelose Nederlander de allinia ” En dus vervuilen we te land, ter zee en in de lucht ” leest slaat dit dus ook op de nederlandse landbouw terwijl je het anders bedoelt .
En daarvoor zijn we 1 oct. juist in den haag geweest ,Framing van de agrarische sector !
LikeLike