Muziek maken vind ik zó fijn! Het daagt me uit, leert me volharden, en maakt dat ik nieuwe emoties ervaar. En hoe tegenstrijdig het ook klinkt: het brengt stilte. Stilte in mijn hoofd. Als ik ga zitten en begin te strijken, vervaagt de wereld om me heen. Ik ben in het moment.
Alle begin is (heel) moeilijk
Toen ik drie jaar geleden begon, was zelfs het vasthouden van de strijkstok al een opgaaf. Ik klemde die krampachtig vast en dan zaagde ik over de snaren. Uit de klankkast kwam een vreselijk geknerp. Geleidelijk kwam er ontspanning in mijn rechterhand, en daarmee begon er muziek uit mijn cello te komen.
Toen moest ook mijn linkerhand aan de slag. Met die vingers bepaal je de noten – door het induwen van de snaren op de juiste plek. Binnen twee dagen stonden er blaren op mijn vingertoppen. Een laagje eelt loste dat na verloop van tijd op. Toen kon ik me gaan concentreren op het vertalen van noten op een stuk papier naar geluid uit mijn instrument – naar ritme en melodie.
Eén stap tegelijk
Mijn cellojuf Rinske is geweldig. Ze daagt me uit om gewoon Bachs cellosolo’s te spelen: eerst op een eenvoudige manier en dan steeds een beetje moeilijker. Bij het leren van zo’n muziekstuk kijk ik niet ver vooruit. Soms zelfs niet verder dan twee regels bladmuziek, soms niet verder dan één enkele maat! Als ik een klein stukje onder de knie heb, pak ik het volgende stukje – zónder perfectie na te streven… Leren cellospelen, leert me heel veel over het leven zelf.
Een verlengstuk van mezelf
Als ik dan ga zitten en begin te strijken, vergeet ik de wereld om me heen. Mijn beslommeringen lossen op en ik ga helemaal op in het stuk dat ik speel. Met de muziek komt mijn gevoel naar boven. Mijn hart wordt voller en mijn hoofd leger en leger. Inmiddels is mijn cello echt een verlengstuk van mezelf geworden.
De cello en de strijkstok waren ooit bomen
Die oude houten cello geeft me bovendien contact met de aarde. Meer dan honderd haar geleden was mijn cello immers een boom, met wortels in de grond. Dat geldt ook voor mijn strijkstok. Er waren mensen die met hun handen en heel veel liefde deze bomen hebben bewerkt, geschaafd en omgevormd. Mijn cello en strijkstok zijn simpelweg heel bijzondere bomen – bomen waar muziek in zit.
Werelden vloeien in elkaar over
Het allerfijnst vind ik het om met iemand samen te spelen. Een warm gevoel doorstroomt dan mijn hele lijf. Melodieën komen samen, ritmes vullen elkaar aan… Oneffenheden van mijn eigen spel lossen op in het geheel. Twee werelden vloeien in elkaar over.
Cello spelen maakt mijn wereld mooier.
Voel, kijk, hoor, ruik en proef de natuur 
Ha Kelly, fijn dat muziek maken zoveel voor je doet. Geniet maar vaak van momenten dat je op jou Cello speelt.🎼.
LikeGeliked door 1 persoon
Ha Kelly, fijn dat muziek maken zoveel voor je doet. Geniet vaak van momenten dat je op jou cello speelt .🎼.🍀
LikeLike
Alweer meer dan een jaar geleden nam ik een proefles cello na een bezoekje aan de open dag van de muziekschool met de kinderen. Ik vind een cello zo’n mooi geluid hebben! En omdat ik al noten kon lezen, kon ik meteen een leuk deuntje samen spelen. Wat was dat leuk! Maar zo druk met zorgenkind thuis (en alle andere ballen hoog houden) dat ik het niet aandurfde om echt les te nemen. Bang dat ik er niet aan toe zou komen en het oefenen alleen maar het zoveelste ‘moetje’ in de week zou worden. Er staat hier ook nog een piano waar ik nooit op speel, maar die doet het ook leuk als decoratie. 😉 Mijn jongste zoon is net begonnen met drumles en vind het heel leuk, maar het oefenen is niet direct zijn hobby. En ik blijf maar twijfelen. Uitstellen tot ik tijd heb? Dat kon wel eens heel lang gaan duren.
LikeGeliked door 1 persoon
Als t gaat voelen als moeten…. dan stop je weer… springen! Als t goed voelt teminste…
LikeLike
Grappig dat hier vandaag weer een reactie op jouw blog over je cello kwam. Ik heb net deze week eindelijk de sprong gewaagd nu het thuis rustiger is en het is blijven kriebelen. Mijn cello is naar mij onderweg en de eerste les staat gepland. In de tussentijd ook achter de piano gekropen om het notenlezen op te frissen. Ook leuk!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat spannend! Laat even weten hoe t voelt! 🙂
LikeLike
Nu 2 lessen gehad. Natuurlijk nog wel online, dus dat is een beetje lastig. Maar ik vind het heel leuk. Ik oefen wanneer het uitkomt en leg mezelf geen druk op. Een les is ook waardevol als je niet veel hebt kunnen oefenen, want er zijn zoveel dingen waar ik aan moet denken en waar ik dan weer aan herinnerd kan worden. 😉 Ik vind het leuk dat je al snel mooi geluid en mooie melodieën uit het instrument kunt krijgen al komt er straks nog veel meer bij kijken. En als ik met de cd mee speel die bij het lesboek hoort, klinkt het helemaal al als heel wat. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Heel fijn dat we dit gevoel delen 😊
LikeLike
Dat muziek maken je gelukkig kan maken, dat begrijp ik helemaal.
Ikzelf ben nooit verder gekomen dat 3 akkoorden op een gitaar. Drie gitaren, om duidelijk te zijn. Ik heb door de tijd 3 gitaren gekocht en ben nooit verder geraakt dan de 3 basis akkoorden. Gewoon niet genoeg geduld en inzet om verder te oefenen.
Al weet ik wel dat muziek maken veel plezier met zich meebrengt.
Voorlopig hou ik het maar bij muziek luisteren op Youtube 😉
LikeGeliked door 2 people
Ook wel een verhaal waard!
LikeLike