De koningskaars groeit en bloeit

Afgelopen voorjaar ontdekte ik een vreemde viltige plant in de berm langs de weg. Ik redde de plant van de gemeentelijke grasmaaiers. Mijn vriend Anno en ik plantten hem in zijn tuin in de hoop dat hij tot bloei zou komen.

Centimeter voor centimeter
Het was de eerste tijd kurkdroog weer, en hoewel een koningskaars goed gedijt in droge aarde, gaf Anno hem geregeld een flinke plens water. Steeds als ik aanwaaide, bleef ik een tijdje bij de voordeur staan kijken. Het duurde even, maar toen begon de mooie viltige rozet te groeien. Vooral ook in de hoogte, iedere keer een paar centimeter.

Het jaar van de koningskaarsen
Op onze eerstvolgende wandeltocht langs de Maas stuitten Anno en ik op een hele berm vol viltige rozetten – koningskaarsen! Ook in de tuin van mijn vriendin Sandra bleken er meerdere te groeien. Van allerlei vrienden die mijn blog lazen, kreeg ik berichtjes en foto’s: Hier groeit ook een koningskaars, Kelly.

Geschiedenis van de koningskaars
Intussen deed ik mijn huiswerk en las over deze bijzondere plant. In de oudheid werd bijvoorbeeld de toorts van de koningskaars in pek gedompeld, aangestoken en als fakkel gebruikt. De bloemen en de bladeren werden op tal van manieren gebruikt bij longaandoeningen. In de Bijbelse geschiedenis geneest Maria mensen met deze bijzondere plant. Ook las ik het bijzondere advies om een koningskaars in je tuin te zetten als je erg streng bent voor jezelf. De grote verantwoordelijkheid zorgt ervoor dat je adem vast kan gaan zitten; de koningskaars heeft hierbij een helende werking.

Koningskaarsenthee
Ineens was het zover: de koningskaars bloeide. Wat een pracht! Al gauw zoemde het van de bijtjes rond de citroengele bloemen. Van de afgevallen bloemen trok ik geregeld een kopje thee. Heerlijk, die aardse smaak. Ik proefde vooral ook de aandacht die we in die prachtige plant gestopt hadden…

Zaadjes oogsten
Nu is het wachten op de zaadjes. Want zo’n mooie plant wil ik heel graag ook in mijn eigen tuin.