Een tijdje geleden schreef ik over mijn nestkast en de strijd tussen de koolmezen en de pimpelmezen. Die hield een paar dagen aan. De pimpelmezen waren er als eerste, maar de koolmezen probeerden hen te intimideren en de vesting over te nemen. De pimpelmezen – kleiner van stuk – lieten zich echter niet verjagen!
De pimpelmeesjes hebben het reuzedruk
Weken vliegen ze af en aan: eerst samen, met nestmateriaal. Daarna alleen het mannetje met hapjes voor zijn vrouwtje, dat op de eitjes zit. Een week of twee later zie ik ze allebei uitvliegen: ze keren steeds terug met hun snavels propvol met voer. Hun hongerige jonkies worden goed verzorgd!
Er moet een nestkast bij
Hoewel de koolmeesjes de strijd opgegeven hebben, zijn ze vreselijk nieuwsgierig. Ze kijken af en toe door de opening van de nestkast. Toch zie ik ze nooit naar binnen gaan. De pimpelmeesjes lijken zich er niet druk over te maken. Het is duidelijk: er moet een nestkast bij, dan hebben de koolmezen hun eigen woonruimte!
Ineens is het weer stil
Dan regent en waait het een paar dagen heel stevig. Ik zie en hoor de pimpelmeesjes helemaal niet. Na de storm blijft het stil rond het nest… Gelukkig word ik al snel gerustgesteld: ik zie de familie pimpelmees nu aan de voorkant van mijn huis in de pluimes. Daar zijn de volgende levenslessen begonnen!
Voel, kijk, hoor, ruik en proef de natuur 
Een gedachte over “De pimpelmeesjes trekken aan het langste eind”