Voel, kijk, luister en proef de natuur
De aarde is prachtig: lees hier over de grote en kleine wonderen van de natuur
Deze blogs gaan voornamelijk over dieren
Sinds een paar jaar heeft onze gemeente een selectief maaibeleid. Dat houdt in dat er zo min mogelijk gemaaid wordt, op plaatsen waar dat kan. Dit om de terugloop van het aantal insecten tegen te gaan. Maar het heeft meer voordelen, zo blijkt…
Er zijn te weinig wilde bloemen en daardoor hebben de bijen het zwaar. Daarom zaaide ik begin april een bloemenwei in. Het werd een spannende tijd: na de eerste regenbui bleef het lang droog en zonnig. Het leek erop dat het project zou mislukken…
Familie huismus en ik leven onder een dak. Heel gezellig! Maar soms is het leven ook bikkelhard...
Hoe lekker koffie smaakt is niet afhankelijk van de koffie zelf, maar van de omstandigheden waarin je die drinkt. De allerlekkerste koffie is de koffie die je drinkt in het moment!
Aan het begin van 2019 wil ik graag iets meer over mezelf vertellen. Over mijn achtergrond en de reden waarom ik deze blogs schrijf. Dus...
De zonsondergang dát is pas echt ‘vuurwerk’! De lucht is prachtig en wisselt steeds van kleur, terwijl de duisternis invalt en me omringt. En ik hoeft er niets voor te vervuilen; ik hoef er niets voor op te ruimen en geen dier schrikt ervan! Het enige wat ik hoef te doen is even naar buiten lopen, stilstaan, ademhalen, en mijn hart openstellen…
Zodra mijn yogamat uit de kast komt, kan ik ervan uitgaan dat ik gezelschap krijg van twee harige monsters, die met me meedoen. Mijn katten, Rosie en Muffin, zorgen altijd voor extra gezelligheid en nóg meer ontspanning.
Dieren, buiten zijn en knutselen: de perfecte ingrediënten voor een verjaardagsfeestje. Onze dochter is heel creatief, en elke verjaardag leven we ons uit. Het leukste feestje was wel het ‘vogelhuisjesfeest’. Dat vierden we toen ze acht werd.
Zonnebloemen, ik vind ze prachtig. Je ziet ze nog volop in bloei staan, ook al is de herfst in volle gang. In mijn voortuin heb ik net de uitgebloeide bloemen geoogst om ze te drogen. Dit jaar zaaide ik ze ook in de gemeentetuin...
Toen ik net begon met werken bij Dier&Recht was het behoorlijk wennen: urenlang achter een bureau zitten, en dan weer zittend in de bus naar huis. Dat was niet echt aan mij besteed. Ik werd er chagrijnig en iebelig van: dat moest anders!
Dat adders in Frankrijk overal voorkomen, wist ik wel... Maar dat ik tijdens mijn vakantie oog in oog zou komen te staan met zo’n exemplaar, had ik niet verwacht.
Het was begin 2000, nog in het tijdperk vóór mobiele telefoons en digitale camera’s . De zeventien kilometer lange route leverde een leuk avontuur op.
Op 8 mei 2003 kwam Bindi bij mij wonen. Wat een lieve, geweldige huisgenoot kwam er op die dag in mijn leven. In huis de gemakkelijkste hond, maar buiten een en al passie, ondeugendheid en vrolijkheid.
De bijen hebben het zwaar, dit jaar door de droogte erger dan andere jaren. Daarom besloot ik de bijen extra te helpen dit jaar.
Vrijdag de dertiende krijgt meteen een randje, als er iets mis gaat... Maar een avontuur ligt ook altijd op de loer...
