Havermelk vind ik (h)eerlijk in mijn cappuccino. Ik maak het meestal zelf, want ik wil zo min mogelijk plastic gebruiken.
Categorie: Duurzaam leven
Wat overschiet, gaat (niet!) op de composthoop
Laatst gaf ik een pakketje af bij de bloemenzaak in ons dorp, die ook een pakketservice heeft. En eindelijk had ik de moed om te vragen wat ik al weken in mijn hoofd had…
Kunstgras – het zou verboden moeten zijn!
Kunstgras maakt me stil – stil van verdriet. Er worden allerlei voordelen aan toegeschreven. Maar kunstgras is gif voor de aarde en alles wat er leeft. Reden genoeg om het nóóit meer te gebruiken. Spreek je in je gemeente uit tegen kunstgras en ondersteun zo het leven op aarde!
Het vuurwerk van de natuur!
De zonsondergang dát is pas echt ‘vuurwerk’! De lucht is prachtig en wisselt steeds van kleur, terwijl de duisternis invalt en me omringt. Het enige wat ik hoef te doen is even naar buiten lopen, stilstaan, ademhalen, en mijn hart openstellen…
Mijn kruidentuintje
Kruiden uit de supermarkt komen vaak per vliegtuig naar Nederland. Een extra goede reden om kruiden in je eigen tuin te hebben!
Mijn bijen- en vlindertuin
Familie, vrienden, buren en collega’s verrassen me spontaan met allerlei stekjes, zaadjes en plantjes. Mijn tuin is een paradijs aan het worden voor bijen en vlinders.
NK tegelwippen: ik doe mee!
Overal waar tegels liggen, kan het regenwater niet goed weg. Bovendien is het veel warmer op plekken waar meer tegels zijn dan groen. Én: bijen, vlinders en vogels komen er in het nauw, want die hebben de natuur nodig. Dus mijn tuin gaat op de schop!
Sushi in eigen bakjes
Plasticverpakkingen voor levensmiddelen vormen een enorme aanslag op het milieu. Vanuit de levensmiddelenbranche worden geleidelijk aan alternatieven geboden: katoenen broodzakken bijvoorbeeld, of composteerbaar ‘plastic’... Maar iedereen kan ook zélf initiatieven nemen. En dat is nog leuk ook!
Van oude trui naar nieuwe poncho
Mijn vriendin Sandra breit graag. Ze bood aan een poncho voor me te maken. Ik mocht zelf een patroon en wol uitzoeken. Voor mij begon de zoektocht naar duurzame garen die niet afkomstig was uit de milieuvervuilende kledingindustrie…
2019: een jaar vol inspiratie
Terugblikkend op 2019 kan ik zeggen dat het een jaar vol inspiratie was, met aandacht en liefde voor al wat leeft.
Tegels eruit, groen erin!
Tegels eruit, groen erin... want elke tegel telt! Overal waar tegels liggen, kan het regenwater niet goed weg. Bovendien is het op plekken waar meer tegels zijn dan groen veel warmer. Én: bijen, vlinders en vogels komen er in het nauw. Het was duidelijk: mijn voortuin moest op de schop!
Plastic opruimen met mijn hond
Jaren lang was mijn maatje Bindi mijn grote hulp bij het opruimen van afval uit de natuur.
Kapotte sokken, weg ermee! Of niet?
Van afgedankte kleding iets nieuws maken is hartstikke leuk. Je oude sokken worden in een handomdraai een schuurspons. Je hebt er niet eens een naald of draad voor nodig!
Klimaatcrisis, uitputting van de aarde: ‘We moeten om!’ Deel III
In een circulaire economie komt onze bedrijvigheid het leven op aarde juist ten goede – en leidt tot herstel van het natuurlijk evenwicht. Dat is een van de voorwaarden om het tij te kunnen keren...
De linzenburger: maak h’m zelf!
Sinds een aantal jaar eet ik vegetarisch en regelmatig veganistisch. Maar ik miste het eten van een hamburger enorm. Niet de hamburger zelf − maar een broodje propvol laagjes, waar je dan je tanden inzet, terwijl de saus er aan alle kanten uitdruipt. Vooral in de zomer vind ik dat heerlijk.
Duurzaam koken? Ik zeg: ‘Doen!’
Laatst woonde ik een uitzending van Kassa bij. In de uitzending kookte Pierre Wind met het thema: ‘Koken uit de kliko’. Het publiek mocht alles proeven, zo ook ik… En eerlijk is eerlijk, hij had een wereldtip!
Gordijnen- of kledingindustrie… Eén pot nat!
Onze gordijnen waren aan vervanging toe. In het gordijnenatelier in de buurt ging ik op zoek naar een mooie stof. Ik vond een prachtig aardekleurig linnen. Aan de eigenaresse stelde ik de vraag: ‘Waar komt deze stof vandaan?’
Eenzame handschoenen
Laatst zei Nanne, mijn vriendin: ‘Kelly, wat heb jij toch altijd gezellige handschoenen aan, zo twee verschillende!’ Voor mij is het al zo gewoon dat ik er niet meer over nadenk. Ik vertelde haar hoe het zo gekomen was.
Vintage: niet genaaid, wel een goed gevoel!
De tranen liepen regelmatig over mijn wangen tijdens het kijken naar de serie Genaaid. Ik kan geen kleding meer kopen afkomstig uit deze industrie. Nu ik weet hoe ’t écht zit, moet ik op zoek naar alternatieven.
Ik ben een kind van moeder Aarde…
Met de klimaatcrisis waarin we ons op dit moment bevinden en de klimaattop in Polen in volle gang, denk ik aan het boek Kinderen van Moeder Aarde, geschreven door Thea Beckman. De schrijfster had een helder inzicht in de toekomst van de aarde...