Voel, kijk, luister en proef de natuur
De aarde is prachtig: lees hier over de grote en kleine wonderen van de natuur
Deze blogs gaan over belangrijke gebeurtenissen in mijn leven.
Juist in deze periode van wereldwijde onzekerheid door het coronavirus, waarin ikzelf een moeilijke beslissing nam en niet weet wat de toekomst me zal brengen, biedt Deepak Chopra een speciale 21-daagse aan.
Laatst wandelde ik bij het vallen van de avond door het dorp op zoek naar uilen die op jacht gaan. Ineens viel mijn oog op een vreemde plant in de berm. De zachtgroene bladeren vormden een mooie rozet en ze voelden als vilt zo zacht.
Midden in een nest ringslangen belanden. Nu zou ik vol verwondering blijven kijken... Meer dan vijftien jaar geleden reageerde ik heel anders...
Heerlijk kuieren zonder plan in de stilte van de Belgische Ardennen, ik kan het je aanraden. Ik kwam helemaal tot rust in de vroege zomer van 2019 bij het geluid van de klaterende beek en de geuren van het bos. Ik voelde me deel van de natuur.
Muziek maken vind ik zó fijn! Het daagt me uit, leert me volharden, en maakt dat ik nieuwe emoties ervaar. En hoe tegenstrijdig het ook klinkt: het brengt stilte. Stilte in mijn hoofd. Als ik ga zitten en begin te strijken, vervaagt de wereld om me heen.
Een warm gevoel, optimisme voor de toekomst en hulp van een volslagen onbekende... Dat alles kreeg ik van van schijnbaar toevallige ontmoetingen op een grauwe winterdag.
Terugblikkend op 2019 kan ik zeggen dat het een jaar vol inspiratie was, met aandacht en liefde voor al wat leeft.
Toen ik een jaar of tien geleden mijn eerste zonnegroet deed – met mijn vriendin Erna die yogadocent is – was ik er snel uit. Zonnegroeten zijn speciaal.
Laatst hoorde het liedje ‘Geef het door’ van Rob Dekay, op de radio. Hij zong: ‘Want ik zaai wat ik nooit zal oogsten. Maar als jij eronder schuilen kan, is dat voor mij het allerhoogste. Alsjeblieft, geniet ervan.’ Tranen sprongen in mijn ogen. Bomen voor later, voor mijn dochter en voor haar kinderen!
Soms kunnen kleine dingen heel belangrijk zijn in je leven. Zo staat de soep van Francien voor mij symbool voor een klein gebaar dat je hele leven lichter kan maken. Als ik zie dat mensen het moeilijk hebben breng ik ze soep.
Het is een zonnige dag, ik loop door de straten van Amsterdam-Zuid om collega’s te ontmoeten voor een etentje: een driegangendiner voor vijf euro. Ik vraag me af hoe dat mogelijk is, en hoe het zal smaken…
Laatst zei Nanne, mijn vriendin: ‘Kelly, wat heb jij toch altijd gezellige handschoenen aan, zo twee verschillende!’ Voor mij is het al zo gewoon dat ik er niet meer over nadenk. Ik vertelde haar hoe het zo gekomen was.
Aan het begin van 2019 wil ik graag iets meer over mezelf vertellen. Over mijn achtergrond en de reden waarom ik deze blogs schrijf. Dus...
De zonsondergang dát is pas echt ‘vuurwerk’! De lucht is prachtig en wisselt steeds van kleur, terwijl de duisternis invalt en me omringt. En ik hoeft er niets voor te vervuilen; ik hoef er niets voor op te ruimen en geen dier schrikt ervan! Het enige wat ik hoef te doen is even naar buiten lopen, stilstaan, ademhalen, en mijn hart openstellen…
Heerlijk vind ik het om door de knisterende herfstbladeren te lopen. Bijna alle blaadjes zijn inmiddels van de bomen gewaaid. Volop genieten dus, en ik ben niet de enige...
Even rust en stilte ervaren: zittend op een steen in de bergen; zittend in de tuin, in het bos, of gewoon in de huiskamer op een kussen. Heerlijk vind ik dat! Vijf jaar geleden ben ik in aanraking gekomen met meditatie. Ik deed toen voor het eerst mee met de 21-dagen-meditatie, een programma dat drie keer per jaar gegeven wordt door Deepak Chopra.
Inademen en de frisse lucht opsnuiven, mijn voeten voelen op de aarde, ogen dicht en mijn lijf voelen, de wind horen ruisen door de boomtakken: allemaal dingen die in me opkomen als ik aan yoga denk...
Op 8 mei 2003 kwam Bindi bij mij wonen. Wat een lieve, geweldige huisgenoot kwam er op die dag in mijn leven. In huis de gemakkelijkste hond, maar buiten een en al passie, ondeugendheid en vrolijkheid.
Mijn liefde voor dieren begon al vroeg, het idee om dierenarts te worden kwam pas later, toen ik met onze eigen hond mee ging naar de dierendokter.
