Een schaap in nood…

Regelmatig wandel ik met een route door het bos, over de hei of door de polder. Het is al jaren geleden dat ik met mijn vriend Bas de NS-route Hollandse Kade van Woerden naar Breukelen liepen. Het was begin 2000, nog in het tijdperk vóór mobiele telefoons en digitale camera’s 😊. De zeventien kilometer lange route leverde een leuk avontuur op.

Een schaap in nood
We zijn al een uurtje onderweg en lopen midden in de polder, als ik een schaap op zijn rug zie liggen. Een brede sloot met modderig water scheidt ons van het schaap. Ik kijk zoekend om me heen. Is er een boerderij in de buurt? Dan kunnen we de boer een seintje geven… Is er een bruggetje over de sloot? Kun je ergens met een flinke sprong droog over komen? Er móét iets gebeuren: een schaap op zijn rug kan zich niet zelf terugdraaien en is ten dode opgeschreven.

De boerderij is helemaal aan het andere eind van het weiland. De vervelende sloot is te breed om overheen te springen en er is geen bruggetje of loopplank. Ik kijk mijn vriend aan. Hij lacht: ‘Ja dokter, er is maar één behandeling mogelijk. Je zwemt door de sloot heen en zet het schaap weer op zijn poten. Jij weet hoe ‘t moet schat… Jij studeert voor dierenarts…’ Het is duidelijk: ík moet de sloot overzwemmen en híj gaat ervan genieten!

De sloot in…!
Ik trek mijn kleren, op mijn ondergoed na, uit en krijg het shirt van man om me niet te bloot te voelen. Ik trek mijn neus op en moet mezelf echt dwingen de sloot in de springen. Het is een frisse dag, het water is ijskoud. O, mijn god! De geur van dat water… Met mijn voeten voel ik de drassige bodem en overal langs mijn armen voel ik slierten. Ik zwem of eigenlijk spartel naar de overkant. Opgelucht klim ik de kant op, en dan haast ik me naar het schaap.

Het arme dier ligt er gelukkig nog niet lang − er zit maar weinig ontlasting aan haar staart. Ik pak haar bij de oksels en draai haar over haar achterste terug op de poten. Als je een schaap terug rolt over zijn zij, dan krijgt het dier een maagdraaiing en sterft later alsnog. Meteen als het schaap weer op haar poten staat, loopt ze grazend weg

Alles op z’n pootjes terecht
Ik moet nog weer terug door die vieze sloot. Bas moedigt me grijnzend aan en zwaait met zijn camera. Aan de overkant doe ik gauw het vieze shirt uit en wrijf de modder uit mijn haar. Ik trek mijn natte ondergoed uit en mijn eigen kleren aan. Het natte goed gaat in de rugzak. ‘Jij moet straks écht in bad,’ lacht Bas. ‘Je stinkt een uur in de wind! We kijken nog een keer om, het schaap loopt al weer bij de kudde. Met een goed gevoel wandelen we verder.