Vier kleine woorden

Soms veranderen een paar woorden je hele dag. Woorden die ogenschijnlijk geen betekenis hebben, blijken ineens heel waardevol.

“Wat een mooie fiets!”

Piekerend over wat was – en over hoe het nu verder moet – fiets ik over de industrieweg. “Wat een mooie fiets!” Woorden die van heel ver lijken te komen, ik hoor ze… Aarzelend draai ik mijn hoofd om en zonnestralen vallen op mijn wangen. Ik kijk in de vriendelijke ogen van een oudere man. Hij staat zijn vrachtwagen uit te laden.

Als bij toverslag terug in het hier en nu

Ik stap van mijn fiets voor een praatje. “Jij kan wel een vriendelijk woord gebruiken. Die ernstige blik spreekt boekdelen,” zegt hij. Ik lach, “nou inderdaad, dat heeft u goed gezien hoor!” Als bij toverslag ben ik terug in het hier en nu. “Kijk zo’n glimlach maakt ieders dag mooier.” We kletsen nog wat.

Als ik dan op mijn móóie fiets stap en verder ga, voel ik hoe de zon mijn gezicht verwarmt, ruik ik de zwoele hitte van de zomerdag, hoor ik de vrolijke koolmeesjes kletsen.

Met een heel ander gevoel fiets ik de rest van mijn dag tegemoet.